Traumatologie en orthopedie, zou het iets voor mij zijn?
Ik ben elke dag met een glimlach naar de afdeling gegaan, ondanks de pijn. Ik haalde zoveel voldoening uit de dingen die ik deed: de mensen verzorgen, wondzorgen, sondages, het helpen, het luisteren en vooral het doen lachen van de patiënten. Humor is volgens mij nog steeds het beste medicijn en geloof me, ik heb elke dag gelachen, samen met de patiënten. Nog nooit heb ik mij zo goed geamuseerd op een stage. Correctie: toen ik in mijn 3de module ook al stage deed op deze dienst heb ik ook heel veel plezier gehad.
De ene patiënt is natuurlijk de andere niet en er zijn patiënten die je hart veroveren. De afgelopen weken zijn er een paar geweest die ik aan het einde van een shift een "Tot morgen!" ging zeggen.
Knie- en heupprotheses, fracturen, amputaties, open wonden, zelfs therapie met bloedzuigers ... Ik heb het allemaal mogen aanschouwen en verzorgen. Verkeersongevallen, valpartijen, stomme ongelukken, automutilaties, suïcidepogingen ... Keer op keer stond ik versteld van wat de medische wereld allemaal kan doen.
De eindevaluatie door mijn stagementor op de afdeling, M.H., was heel positief. "Je moet vooral geloven dat je het kan, Anne, want je kan het!"
Jammergenoeg heb ik waarschijnlijk niet zo'n goede indruk gemaakt op de stagebegeleidster van school. Dat net bij haar mijn faalangst zo groot was heeft mij verbaasd. Ik heb 3 keer met haar samengewerkt en ik was telkens bloednerveus. Je denkt constant "Ik mag hier niks verkeerd doen." en lap ... Ze verduidelijkte dat ze streeft naar perfectie ... Maar, wie is perfect?
Ik weet dat ik mijn best gedaan heb. En dat werd geapprecieerd door zowel patiënten als verpleegkundigen. Ik ben tevreden over mijn stage, nee, ik ben supercontent met wat ik getoond heb tijdens die 3 weken. En mijn stagementor was dat ook Laten we hopen dat de stagebegeleidster uiteindelijk een goed cijfer geeft, ook al weet ik dat die cijfers niet altijd een representatie zijn van de volledige stage.
Nu moet ik die stageopdracht nog in orde brengen en zoals altijd ben ik daar alweer te laat aan begonnen. Maar, dat komt in orde, net zoals het al die vorige keren ook in orde kwam. ;-)
Vanaf morgen heb ik terug les. Na meer dan 3 maanden moeten we terug uren stilzitten op een stoel en zwijgen. 3 weken voor de volgende stage begint ... Oncologie, gynaecologie, persoonlijkheidsstoornissen, automutilatie, suïcidaliteit en ziekenhuiswetgeving passeren de komende maanden de revue. Studeren, evaluaties maken ... Het zal terug wennen worden. Maar zoals altijd sla ik mij er wel door. Ik geef niet op en ga er gewoon voor!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten